Co z tą telewizją?

No właśnie, jakie są polskie media?

Na początek spróbujmy zastanowić się nad realiami mediów w Polsce. Większość gazet i stacji radiowych należy do zagranicznych właścicieli, głównie z rynku niemieckiego i francuskiego¹. Trochę lepiej jest z telewizją, choć i tu widać również spory udział kapitału niemieckiego².

Teraz trochę o misji jaką powinny wypełniać media.

Jak donosi PAP (Polska Agencja Prasowa)³: „Zarząd TVP przyjął we wtorek dokument precyzujący, czym jest misja publiczna pełniona przez Telewizję Polską. Wynika z niego, że programy misyjne to takie, które cieszą się zaufaniem odbiorców, są wiarygodne, obiektywne, rzetelne i dobrej jakości.”

Tyle o realiach. Wróćmy zatem do ramówki stacji telewizyjnych (nie tylko TVP) i porównajmy je z cytowaną misją.

Proszę wziąć dowolny program telewizyjny, może być też taki z przed 2-3 lat i zobaczyć co serwowały i nadal serwują nam stacje telewizyjne w Polsce.

Nie wiadomo, ile razy jeszcze i jak bardzo media nas zaskoczą, ale póki co, doskonale lasują mózgi mocno zdezorientowanego i biednego społeczeństwa. Biednego nie ze względów finansowych, lecz ze względu na masowe bombardowanie nas, reklamami, nic nie wnoszącymi programami typu: reality tv, przeciętnymi serialami, nie wspominając o artykułach w niektórych tygodnikach, które lekko mówiąc „obrażają ludzką inteligencję”⁴.

Tej opinii media na pewno nie podzielą i nie ma się im co dziwić. Nawet pisząc przewrotnie, po przemyśleniu całej sprawy można dojść do wniosku, że i tak nie ma sensu zwalać całą winę stacje telewizyjne o otumanianie ludzi niszowymi programami i artykułami, bo zawszę znajdą się osoby, którym taka forma rozrywki będzie odpowiadała. Mimo wszystko…

Jakość programów telewizyjnych pozostawia wiele do życzenia.

Póki co, jesteśmy zdani na łaskę, a raczej na nie łaskę stacji telewizyjnych, które wolą konkurować ze sobą w dość mierny sposób, podając na tacy programy typu: „Gwiazdy tańczą na lodzie”, „Jak oni śpiewają?”, „Jak oni tańczą?”, „You can dance”, „Taniec z gwiazdami” czy „Gwiezdny Cyrk”, „Ukryta prawda”, „Rolnik szuka żony” oraz inne, o których jeszcze nie wiemy, a których widzowie będą musieli doświadczać. Powiedzmy sobie to wprost, zawsze byli, są i będą wśród nas osoby (i to nie mała ilość), którym taka forma rozrywki w cale nie musi odpowiadać i nie odpowiada. Co więcej, wręcz powoduje rozdrażnienie i złość.

Czy naprawdę jesteśmy skazani na zagładę naszego intelektu?

Telewizja w obecnej chwili naprawdę nie potrafi już zabłysnąć w sposób wyjątkowy, wabiąc telewidzów czymś rozwojowym, inteligentnym. Dlaczego przeciętnemu Polakowi „upycha się” do głowy serię kolorowych spotów reklamowych oraz n-tą powtórkę filmów. Jak również moglibyśmy zapytać, dlaczego w wiadomościach słyszy się tylko o negatywnych wydarzeniach? Dlaczego nie promuję się rozwoju, innowacyjności, dobrych wyników finansowych i pozytywnych aspektach naszego życia? Czy życie moje, mojej rodziny, jak również wielu innych, ma być budowane na bazie strachu lub(i) zwątpienia, już w trakcie oglądania codziennych wiadomości czy tzw. programu „na żywo”?

Czy zabrakło konstruktywnych pomysłów na produkcję naprawdę ciekawej rozrywki?

Większość telewizyjnych zasobów, stanowi rozrywka na bazie seriali, zachodnich show, filmów i wiadomości. Niestety z tymi ostatnimi dużo ludzi się nie zgadza⁵. Kiedy publice nudzą się filmy, wiadomościom się nie ufa, a jakiekolwiek „show” wywołuje u nas znudzenie lub podenerwowanie, to oglądalność spada. Co wtedy robią stacje telewizyjne?

Aby zwiększyć swoją oglądalność szybko adoptują i przystosowują do polskich realiów, kolejne edycje pseudoteleturnieji⁶.

Nie powinien zatem dziwić fakt, że spora część naszego społeczeństwa nie płaci abonamentu radiowo-telewizyjnego i telewizji nie ogląda⁷. Jest w tym jednak pewien paradoks. Większość z nas posiada odbiorniki telewizyjne i telewizje odbiera. Mało tego, co niektórzy bez telewizora nie mogliby „żyć”, a mimo to dochodzi do ciekawej sytuacji, gdzie ilość dekoderów i anten na balkonach na rośnie, a oglądalność spada. W apogeum oglądalności, telewizję oglądało mniej niż 50% społeczeństwa⁸.

Można zadawać wiele rożnych pytań o media, jaki i samej telewizji. Pytania dotyczące chociażby ramówek programowych oraz pytania o fakt, gdzie się podziały programy rodem z Telewizji Edukacyjnej, Kwantu, Sondy lub nawet filmów popularno-naukowych? Na te tematy chyba szybko nie znajdziemy odpowiedzi.

Kreowanie opinii

Telewizja jak każdy inny środek masowego przekazu, jest także bardzo opiniotwórcza. Tak jak każde inne medium przekazu informacji „potrafi” być mocno stronnicza i podawana rożnym naciskom. Może być doskonałym środkiem informacji, jak również dezinformacji⁹. Dlatego należy pamiętać, aby nie brać dosłownie wszystkiego o czym się dowiadujemy za oczywistą prawdę. Oczywiście w tym momencie nie należy zakładać, że telewizja kłamie, ale zawsze należy dać sobie pewien margines zaufania i nie dotyczy to tylko telewizji.

Tak, poza tym żyjemy w społeczeństwie, w którym trudno coś komuś udowodnić w szczególności politykom i elitom rządzącym o których słyszymy w coraz nowszych aferach. Biorąc pod uwagę przytaczany wcześniej fakt, że obecnie Polskie media leżą w zagranicznych rękach, dlaczego nie zakładać faktu, że telewizja, radio czy prasa może być pod czyimś wpływem?

Podsumowanie

Telewizja to skupisko tych dobrych i złych rzeczy, w moim odczuciu aktualnie z przewagą tych złych¹⁰. Dlatego całkowicie się od niej odciąłem, a z racji posiadanej rodziny, pozostawiłem jej dostęp do kanałów dla dzieci i przyrodniczych. Tak na koniec ostatnia uwaga odnośnie nas, a nie mediów.

Większość ludzi w naszym kraju nie płaci za telewizję publiczną (z różnych powodów), podczas gdy w pozostałych niepublicznych stacjach, pieniądze ze spotów reklamowych idą w prywatne ręce, nie możemy więc oczekiwać przysłowiowych „cudów”. Telewizja jest trochę podobna do lidera grupy „Ich Troje”¹¹, po prostu „Jest, jaka jest…” i czy ktoś to zmieni…?